Dlaczego odczuwam gniew?
Jest on wynikiem różnicy między stanem rzeczywistym, a moimi oczekiwaniami. Nie zostałem pochwalony za dobrze wykonaną pracę. Dziecko jest niewdzięczne mimo najszczerszych chęci i wysiłkom, jakie włożyłem w jego zadowolenie. To co się dzieje, jest inne od tego czego oczekuję.
Moje możliwości na zmianę rzeczywistości są znikome. Nie mogę oczekiwać, że zmiana nastąpi pod wpływem mojego gniewu. Niezależnie od tego jak bardzo będę krzyczał i jakich gróźb użyje, nie przyniesie to zmiany na głębokim poziomie i nie wpłynie na poprawę sytuacji przy następnej tego typu okazji.
Wybuch gniewu skutkuje pogorszeniem relacji. Strata zaufania, strach, wycofanie się, poczucie osamotnienia i odrzucenia.
Kiedy czuję wzbierające negatywne emocje, powinienem uzmysłowić sobie ich prawdziwe źródło i zmienić OCZEKIWANIA. Praca nad zmiana rzeczywistości wymaga czegoś więcej niż głośnego krzyku i zmarszczonych brwi. Muszę nawiązać dialog, zrozumieć druga osobę i świadomie pokierować rozwojem naszych relacji.
Jednocześnie akceptuje, to że gniew będzie pojawiał się w moim życiu i zamierzam po każdym takim wydarzeniu zastosować poniższe kroki:
1. Przeproszę za wybuch mojego gniewu
2. Wytłumaczę jego powód i pozytywne motywy jakie mną kierowały (troska)
3. W konstruktywny sposób przedstawię moje potrzeby i postaram się dojść do porozumienia.
